Geleidbaarheidsmeters voor wijn
HI98195 Multiparameter pH/EC perscontrole direct in de pers EC/pH/redox/°C
De kleurverandering tijdens het persen is significant gekoppeld aan de verandering in pH, waardoor de totale zuurtegraad daalt. Een andere benadering om het persen te beheersen, kan door de geleidbaarheid van de sappen in de pers ter plaatse te volgen aan de hand van een geleidbaarheidsmeter. Deze parameter lijkt meer finesse toe te voegen dan de pH. Tijdens het persen maakt de geleidbaarheidsmeting het inderdaad mogelijk om een extractie van ionen (K+ en Ca2+) te identificeren die een daling van de kwaliteit van de most betekenen. 80% van de rijkdom aan ionen in de most, gemeten aan de hand van de geleidbaarheid, is afkomstig van kalium. Het is daarom interessant om deze parameter te gebruiken voor een efficiënte extractie.
De geleidbaarheidsdelta is ongeveer 1000 μS tijdens het persen. De eerste sappen die bij het vullen uit de pers vloeien, hebben waarden tussen 1500 en 2500 μS, afhankelijk van de temperatuur van het sap en de oogstomstandigheden tot aan de ontvangst. Onderzoek van ITV Frankrijk toont een goede correlatie tussen IPT, geleidbaarheid en kalium, waardoor het mogelijk is om de kwalitatieve evolutie van sappen te begrijpen.
Correlatiecoëfficiënt
- Kalium/geleidbaarheid 0,92
- Geleidbaarheid/IPT
- van 0,90 tot 0,96
- IPT/Kalium 0,91
De correlatie tussen de bedrijfsmodus van de pers en veranderingen in de geleidbaarheid van de gewonnen sappen wordt duidelijk aangetoond. De verandering in geleidbaarheid reproduceert deze verslechtering van de kwaliteit van het sap. De HI98195 is eenvoudig te implementeren, betaalbaar, en maakt nauwkeurige analyse mogelijk. De pH/redox-, geleidbaarheids- en temperatuursensoren geven direct informatie over veranderingen in de fysisch-chemische eigenschappen van de most. Deze multiparameter (waaronder geleidbaarheidsmeter) is daarom het ideale beslissingsondersteunende instrument voor de operator, die een betere scheiding van de sappen wil bereiken en de perscycli goed wil beheren.
Ook ideaal voor ‘Bioelectronica volgens Vincent’: pH/redox/EC/resistiviteit/°C.
HI2003 Verzadigingstemperatuur geleidbaarheidsmeter voor het voorspellen van wijnstabiliteit
Waarom verzadigingstemperatuur meten?
Wijnsteeninstabiliteit is een van de meest voorkomende oorzaken van neerslag in wijnen. Wijnsteenzuur, een essentieel zuur in wijn, is in evenwicht met twee zouten: kaliumwaterstoftartraat en neutraal calciumtartraat, die een beperkte oplosbaarheid hebben. Een eerste neerslag van wijnsteen vindt plaats tijdens de alcoholische gisting, gekoppeld aan de toename van het alcoholgehalte van de most. Andere neerslag, met name door kou, treedt op tijdens het verouderen. Neerslag kan ook optreden in vlees, waarbij een kristallijne afzetting ontstaat. De kou is vaak de activator. De beoordeling van de instabiliteit van wijnsteen is nuttig in 2 fasen van het stabilisatieproces:
- vóór de behandeling om het risico van neerslag in een wijn te kennen
- na behandeling om de doeltreffendheid ervan te controleren.
De Würdig-test maakt het mogelijk om de verzadigingstemperatuur (T. sat) te bepalen, een waarde> waarmee een wijn kaliumwaterstoftartraat kan oplossen. De neerslag wordt versneld door de toevoeging van kristallen van kaliumwaterstoftartraat. Deze neerslag veroorzaakt een netto toename van de geleidbaarheid van de wijn vanaf een bepaalde temperatuur. Het meten van de verzadigingstemperatuur zorgt voor een betrouwbare inschatting van het risico en maakt een nauwkeurige inschatting van de inentingssnelheid van de wijn mogelijk.
Een wijn wordt als stabiel beschouwd als de verzadigingstemperatuur lager is dan een grenswaarde, die varieert naargelang het type wijn:
- 8 °C voor mousserende basiswijnen
- 12,5 °C voor een witte wijn
- 14 °C voor een roséwijn
- 22 tot 24 °C voor een rode wijn, afhankelijk van het gehalte aan fenolische verbindingen